Eski saksı toprağının imhası
Artık ihtiyaç duyulmayan saksı toprağı, kalan çöp bidonuna küçük miktarlarda atılabilir. Daha büyük miktarlar, varsa organik atık bidonuna atılır. Bununla birlikte, plastik kalıntısı olmadığından emin olmak önemlidir. Her durumda bölgesel düzenlemelere uyulmalıdır.
Bakteri veya haşarat bulaşmış saksı toprağı kesinlikle genel atıklarla birlikte bertaraf edilmelidir. Bahçede kullanılsalardı, haşereler engellenmeden yayılır ve daha da büyük hasara neden olur.
ayrıca oku
- Saksı toprağı hazırlayabilir misin?
- Saksı toprağı neden dezenfekte edilmeli?
- Saksı toprağını buharla
Ancak eski saksı toprağının tam tersine "atık" olduğu düşünülmemelidir. Dünya tükendi ama yeniden canlandırılabilir. Bu nedenle toprağın bahçeye atılması daha mantıklıdır. Bahçe toprağına serpilebilir ve kompost üzerine eklenebilir veya üzerinde kullanılabilir. Kompost yığınında, eski toprak hemen bozunma döngüsünün bir parçası haline gelir ve besinlerle tekrar zenginleştirilir. Bir süre sonra tekrar kullanılabilir.
Saksı toprağı kullanmaya devam edin
Saksı toprağı çok az besin içermesine veya hiç içermemesine rağmen, yine de başka şekillerde kullanılabilir. Bazı örnekler:
- Malçlama için eski saksı toprağı kullanın. Malç tabakası aşırı su kaybına karşı korur ve yabani otları bastırır.
- Gülleri kışın soğuğundan korumak için eski saksı toprağı kullanın
- Yapraklarla, kırpıntılarla, samanlarla ve çalılarla karıştırılmış eski saksı toprağı, fare ve kirpi kışlıklarının temelini oluşturur.
- Eski saksı toprağı ile saksı bitkileri donun etkilerinden izole edilebilir.
- eski saksı toprağı kompost üzerinde daha da ayrışır ve kullanılabilir toprağa dönüştürülür
Saksı toprağı hazırlayın
Büyük miktarlarda eski saksı toprağını malzeme sahasına getirmek veya organik atık bidonuna atmak yerine, çok az çaba ile işlenebilir. Biyolojik yavaş salınan gübrenin (boynuz talaşı, boynuz unu (Amazon'da 6,39 €) veya bir toprak aktivatörünün (birincil kaya unu, algler ve mikroorganizmalar) dahil edilmesi, eski dünyayı yeniden dengeye getirir.
