Bahçedeki en yaygın yonca türleri
Bahçede, farklı yonca türleri kendi başlarına yayılabilir veya özel olarak yetiştirilebilir. Bazı bahçıvanlar bilinçli olarak çim yerine yonca yetiştirirken, diğerleri bahçedeki yoncayı yok etmek için çaresizce mücadele ediyor. Avrupa bahçelerindeki en yaygın yonca türleri:
- Çayır yonca veya kırmızı yonca (Trofolium pratense)
- Beyaz yonca (Trifolium repens)
- Kuzukulağı (Oxalis corniculata)
ayrıca oku
- Bahçede yonca: çiçeklenme dönemi hakkında bilgi
- Bahçede yonca için veya yonca karşı doğru gübre
- Başarıyla kışlayan yonca
Bilinen diğer yonca türleri:
- Boynuzlu yonca (lotus corniculatus)
- İran yoncası (Trifolium resupinatum)
- Alexandrine yonca (Trifolium alexandrinum)
Çayır yoncasının özel özellikleri
Çayır yoncası, ekim yapılan alan bakımından her tür yoncanın en önemli yem bitkisidir. Genellikle yem bitkisi olarak yetiştirilen çayır yoncası, kırmızı renkli çiçek salkımından dolayı genellikle kırmızı yonca olarak da anılır. Çayır yoncası 16. yüzyılda Flanders, İtalya ve İspanya'da zaten yetiştirildiği için, bu tür yonca Avrupa'daki en eski tarım çeşitlerinden biridir. Tarımsal olarak kullanılan diğer yonca çeşitleri gibi, çayır yoncası da yazları yağmurlu, nispeten serin ve nemli yerleri sever. Bunun nedeni, bu bitkilerin nispeten yüksek su gereksinimine sahip olmasıdır. Ayrıca kırmızı yonca oldukça ağır killi topraklarda yetiştirilmelidir, çayır yoncası asitli toprak materyali olan yerleri tolere etmez.
Beyaz yoncanın özellikleri
Sözde beyaz yonca (Trifolium repens), kırmızı yoncanın aksine, yere yakın büyüyen ve kök salan sürünen sürgünler oluşturur. Yemlik baklagiller arasında, beyaz yonca, sürekli otlamaya ve otlak üzerindeki baskıya basılmaya dayanabilen tek bitkidir. Bu nedenle, bu tür yoncalar bir çim ikamesi olarak özellikle uygundur. Beyaz yonca, kırmızı yoncaya göre soğuğa ve kuraklık aşamalarına daha az duyarlıdır. Beyaz yonca, toprak kalitesi açısından da çayır yoncasına göre biraz daha az talepkardır.
Toprağı yonca ile iyileştirin
Tarım için kullanılan farklı yonca çeşitleri toprağı fiziksel ve kimyasal olarak iyileştirir. Bir yandan, yoncanın ince kökleri toprağı derinlemesine gevşetir ve böylece düzenli tahıl ekimi gibi toprağın zarar görmesini önleyebilir. Öte yandan yonca köklerindeki yumrulu bakteriler de toprakta azot biriktirir ki bu da birçok bitkinin büyümesi için önemlidir. Bununla birlikte, yonca ekimi ile aşırıya kaçılmamalı ve yoncanın bireysel ekin rotasyon turları arasında, beyaz yonca için üç ila dört yıllık ve kırmızı yonca için beş ila sekiz yıllık ekim molaları gözlemlenmelidir.
Yonca çimlerde baş belası olduğunda
Belirli koşullar altında, yoncanın çimlerde istenmeyen şekilde yayılması söz konusu olabilir. Yonca çimlerde yoğun bir şekilde yayılırsa, boynuz talaşı ile gübreleme (Amazon'da 6,39 €) yardımcı olabilir: Bunlar, yoncaya ek fosfat sağlamadan (diğer gübrelerde olduğu gibi) çimin sağlıklı büyümesini destekler. İlkbaharda, yoncayı bir kazıyıcı ile çimlerden iyice çıkarmak da yardımcı olabilir. Daha sonra kel bölgelere gübre verilmeli ve çim yeniden ekilmelidir. Ciddi durumlarda, etkilerini tek çenekli çimen üzerinde değil, yalnızca dikotiledon yonca üzerinde uygulayan kimyasal maddeler de kullanılabilir.
İpuçları
Yılbaşı gecesi uğurlu bir hediye olarak popüler olan şanslı yonca (Oxalis tetraphylla) dört yapraklı yoncası nedeniyle özellikle popülerdir. Dona karşı duyarlılığından dolayı genellikle iç mekanlarda yetiştirilir, ancak yazın saksıda açık havada da yetiştirilebilir. Şanslı yoncanın küçük saklama ampulleri bile yenilebilir.
