Menşei ve Dağıtım
İpek bitkisi cinsi, çoğu Yeni Dünya'ya, yani Kuzey ve Güney Amerika'ya özgü olan yaklaşık 200 farklı türden oluşur. Bazı çeşitler, Güney Afrika'da Tanzanya / Zimbabve ve Güney Afrika arasında da görülür. Bazı türler - yaygın süt otu gibi - artık dünyanın diğer birçok bölgesinde neofit olarak büyüyor. Cins, köpek zehiri ailesine (bot. Apocynaceae) atanır.
ayrıca oku
- Asclepias tuberosa (süt otu) her zaman dayanıklı değildir
- Asclepias tuberosa'nın bir konteyner tesisi olarak bakımı
- Milkweed: dayanıklı mı yoksa dondan korunmaya mı ihtiyacı var?
Görünüm ve boy
Süt otlarının çoğu çok yıllık, otsu bitkilerdir. Yalnızca birkaç tür yalnızca yıllıktır. Türlere bağlı olarak, Asklepias bitkileri 70 santimetre ila iki metre yüksekliğe ulaşır. Bitkilerin çok sayıda koşucu oluşturduğu güçlü rizomlar da tipiktir. Bahçeye dikildiklerinde, daha geniş alanları hızla büyütürler, bu yüzden ekim yaparken kesinlikle bir kök bariyeri kurmalısınız.
yapraklar
Görsel olarak, en fazla kısa saplı, ancak 17 santimetre uzunluğa kadar olan yapraklar, bir şekilde kauçuk ağacı yapraklarını andırıyor. Çoğu türde genellikle eliptik ila dikdörtgen ve tüylüdürler.
Çiçekler ve çiçeklenme dönemi
Çoğunlukla çok çiçekli şemsiye, Haziran ve Ağustos ayları arasında ortaya çıkar ve pembe veya turuncu gibi güçlü renklerde parlar. Tozlaşma, özellikle arılar ve kelebekler için ipek bitkileri değerli meralar olduğu için böcekler, özellikle arılar ve kelebekler tarafından yapılır.
meyve
Döllenen her çiçek için, genellikle iki boynuz gibi bir arada duran iki iğ şeklinde folikül gelişir. Bunlar, sırayla dört santimetre uzunluğunda ipeksi tüylerle kaplanmış çok sayıda yassı tohumla yoğun bir şekilde paketlenmiştir. Botanikçilerin koma olarak adlandırdığı saçlar, tohumları rüzgarla yaymak için kullanılır ve ipek bitkileri türlerinin adını ona borçludur.
Toksisite
Tüm köpek zehirli bitkiler gibi ipek bitkileri de hem insanlar hem de hayvanlar için zehirlidir. Sızan lateks ayrıca ciltte tahrişe neden olabilir.
Hangi konum uygundur?
Bazı türler hafif kısmi gölgede rahat hissetmelerine rağmen, ipek bitkileri tam güneşte olmayı tercih eder. Yaz aylarında saksılara ekilen örnekleri açık havada koymak en iyisidir, ancak daha güçlü güneş ışığına yavaşça alışmalısınız. İhtiyaç duyulan geniş alan miktarı da önemlidir: Uzun ömürlü bitkiler oldukça yükseğe çıkabildikleri ve ayrıca yer altı kök taşıyıcıları ile özenle çoğalabildiği için, yatak ekerken en az 50 santimetre ekim mesafesi planlamalısınız. Konteyner bitkilerinin buna uygun olarak geniş bir saksıya ihtiyacı vardır.
Substrat
Bahçeye ekilen ipek bitkileri, humus bakımından zengin ve düşük oranda kil içeren iyi drene edilmiş topraklarda kendilerini evlerinde hissederler. Dikim sırasında kazılan toprağa bir miktar kompost karıştırırsanız uzun ömürlüler daha iyi büyüyecektir. Humus bazlı bir kap bitki substratı, perlit (Amazon'da 32,90 €) veya genişletilmiş kil (Amazon'da 17,50 € *) ile daha geçirgen hale getirebileceğiniz saksı bitkileri için uygundur. Su basmasını önlemek için iyi bir tencere drenajı eksik olmamalıdır. Bunu yapmak için, saksının tencerenin dibinde bir drenaj deliğine ihtiyacı vardır ve alt katman olarak, çakıl veya çanak çömlek parçaları gibi kaba, inorganik malzemeden yapılmış bir drenaj katmanını doldurun.
Dikim ve saksı değişimi
Kışa dayanıklı olmayan veya sadece kısmen dayanıklı olan süt otu türleri sadece mümkünse saksıda yetiştirilmelidir. Bu şekilde, bitkilere sadece bir yıl boyunca bakmak istemediğiniz sürece, kışlama artık bir sorun değildir. Küvetleri daha büyük bir kapta ve / veya her iki ila üç yılda bir yeni substratta saklayın.
Bahçeye sadece ilk dondan önce kazıp sonra donmadan kış uykusuna yattığınız dayanıklı çeşitler veya örnekler dikilmelidir. Özellikle dayanıklı ipek bitkileri bahçede çok fazla yere ihtiyaç duyar, ancak bir kök bariyeri ile kontrolsüz büyümeleri engellenebilir.
Bitkilerin kök salmasını kolaylaştırmak için, dikimden / saksıdan önce onları çıplak kök topuyla birlikte bir kova tatlı suya koyun. Daha fazla hava kabarcığı çıkmaz yükselmez bitki ekilmeye hazırdır.
Sulama ve gübreleme
İpek bitkilerinin sağlıklı büyümesi için yeterli su ve besin kaynağına ihtiyacı vardır, bu nedenle saksıda yetiştirilen örnekleri düzenli olarak sulamalı ve gübrelemelisiniz. Alt tabakayı yaz aylarında her zaman hafif nemli tutun, ancak aşırı nemden kaçının - bu çürümeye neden olabilir. Fazla sulama suyu da tabakta kalmamalı, derhal uzaklaştırılmalıdır.
Bahçeye ekilen ipek bitkileri kışın nemden korunmaya ihtiyaç duyarken, yazın bir malç tabakası kurumaya karşı koruma sağlar. Bitkiler, Nisan ve Eylül ayları arasında yaklaşık iki haftada bir sıvı kap bitki gübresi ile gübrelenir. Hardy bahçe örnekleri ise Nisan, Haziran ve sonbaharın başında bol miktarda kompostun tadını çıkarır.
Süt otunu doğru şekilde kesin
İpek bitkilerinin düzenli olarak kesilmesi, daha iyi dallanma ve dolayısıyla daha gür bir büyüme ve daha gür çiçeklenme için kullanışlıdır, özellikle de çok yıllık türlerde bu şekilde saç dökülmesini önlediğiniz için. Daha uzun bir çiçeklenme dönemi için solanlar da düzenli olarak temizlenmelidir. Ek olarak, budama uyumlu bitkiler, kışlık bölgelere yerleştirilmeden önce yaklaşık 20 ila 25 santimetre yüksekliğe kadar kesilebilir, böylece daha az yer kaplar. İlkbaharda tekrar filizlenirler.
Süt otunu çoğaltın
İpek bitkilerinin ekilerek çoğaltılması çok kolaydır ve şu şekilde devam eder:
- Ocak / Şubat'tan itibaren olası ilerleme
- tohum kompostu veya hindistancevizi yağı üzerine ekmek
- hafif mikroplar gibi örtmeyin
- aydınlık, ancak doğrudan güneşli olmayan bir yer
- Tohumlar 21 ila 24 ° C'de filizlenir
- Alt tabakayı her zaman hafif nemli tutun, kurumasına izin vermeyin!
- Üç ila altı hafta arasında çimlenme süresi
- diktikten sonra
Genç bitkiler, gece donları tehlikesinin önlendiği Mayıs ayının sonundan itibaren nihayet dışarı çıkabilirler.
Daha eski örnekler de çiçek açtıktan sonra bölünerek çoğaltılabilir. Bunu yapmak için onları köksapla birlikte kazın ve keskin bir bıçak yardımıyla bölün. Ardından parçaları ayrı ayrı tekrar yerleştirin.
Kış mevsiminde
İpek bitkileri genellikle dayanıklı olarak lanse edilse bile: Çoğu tür değildir veya sınırlı bir ölçüde. Bu çeşitler kış aylarında yer üstünde ölür, ancak genellikle ilkbaharda yer altı rizomlarından tekrar filizlenir. Bunların donda donarak ölmemesi için sonbaharda kök bölgesini çalı çamı ile kapatmalısınız. Soğuk mevsimde bitkinin nemden korunması da önemlidir.
Diğer yandan, saksıda yetiştirilen kışa dayanıklı olmayan türler veya örnekler hafiftir ve donmaz, ancak yaklaşık on ila 14 ° C'de kışı serinletmek gerekir. Sıcaklıklar kalıcı olarak on santigrat derecenin altına düşer düşmez onları sonbaharda kış mahallelerine getirin. Bitkileri kışın sadece biraz sulayın ve onları gübrelemeyin. İlkbaharda, 12 ° C'nin altındaki sıcaklıklar veya geç donlar sorun yaratabilir: Bunlar yeni büyümeyi geciktirir veya bitkinin yapraklarını dökmesini sağlar. Sonra çiçeklenme daha sonra başlayacak.
Hardy ipek bitkileri
Sadece aşağıdaki süt yosunu türleri yeterince dayanıklıdır ve bahçeye dikim için uygundur:
- Asclepias amplexicaulis: yaklaşık bir metre yüksekliğe kadar kuru, kumlu zemine ihtiyaç duyar
- Asklepias exaltata: Yaklaşık bir buçuk metreye kadar büyüme yüksekliği
- Asclepias fascicularis: uyarlanabilir türler, deniz seviyesinden 2100 metre yüksekliğe kadar dağlarda, lavantadan pembe çiçeklere
- Asclepias hirtella: çok uyumludur, yaklaşık 100 cm yüksekliğe kadar hem kuru hem de taze topraklarda büyür
- Asklepias incarnata: bataklık süt otu, 150 santimetreye kadar yükseklik
- Asclepias lanuginosa: yünlü süt otu, Kanada'ya özgü
- Asklepias quadrifolia: genellikle Kuzey Amerika'daki dağ yamaçlarında bulunur
Bununla birlikte, bu türler aynı zamanda uygun, korunan bir yere ve ladin dalları ile cömert bir örtü gibi güneşten korunmaya da bağımlıdır.
Hastalıklar ve zararlılar
İpek bitkilerinde hastalıklar nadiren görülür, yalnızca aşırı nemin neden olduğu kök çürüklüğü sorun olabilir. Şüpheniz varsa, özellikle saksı bitkilerinizi çok fazla değil, çok az sulayın. Ayrıca, farklı türler beyaz sinek tarafından istila edilmeye yatkındır. Yaprak bitleri ayrıca büyük yaprakların üzerine yerleşmeyi sever.
İpuçları
Yapraklar kışın sararırsa, bitki muhtemelen çok sıcaktır. Kış mevsiminde 12 ° C'nin üzerindeki sıcaklıklar mahsulü zayıflatır ve hastalıklara yol açar.
Türler ve çeşitleri
Çok sayıda ipek bitkisi arasından, yetiştirdiğimiz başlıca bitkiler şunlardır:
Hint süt otu (bot.Asclepias curassavica)
Curaçao ipek bitkisi veya ipek çiçeği olarak da bilinen bu tür, dayanıklı değildir ve bu nedenle sadece bir konteyner bitkisi olarak veya bahçede yıllık olarak yetiştirilebilir. Haziran ve Ağustos ayları arasında 100 santimetre boyuna kadar büyüyen türler, kırmızı-portakal renkli çiçek şemsiyeleriyle keyiflidir.
Ortak süt otu (bot.Asclepias syriaca)
Yaygın süt otu, papağan ağacı veya papağan bitkisi olarak da bilinir. çünkü olgunlaşmamış meyveleri belli belirsiz bir muhabbet kuşunu andırıyor. Dayanıklı türler açık havada yetiştiriciliğe uygundur, ancak bir kovada da bakılabilir. Bitki, 200 metreye kadar büyüme yüksekliğine ulaşır, Haziran'dan Ağustos'a kadar çok sayıda pembe şemsiye şeklinde büyük yaprak ve çiçeklere sahiptir. Süs bahçelerinde nadiren bulunan çok yıllık bitki, değerli bir arı yem bitkisidir.
Bataklık Milkweed (bot.Asclepias incarnata)
Bataklık süt otu da sihirli bir şekilde arıları ve kelebekleri çeker. Tür, nemli ve bataklık yüzeylerde güneşli ila kısmen gölgeli yerlerde büyür. Özellikle bahçe havuzlarının veya diğer süs sularının kenarlarına dikim için uygundur.
Soğanlı süt otu (bot.Asclepias tuberosa)
Çarpıcı turuncu şemsiyelere sahip çiçekli türler - bu yüzden bazen turuncu süt otu olarak da adlandırılır - taşlı, kuru zemini ve güneşli yerleri tercih eder. Süs bahçelerinde popüler olan türler bu ülkede sadece kısmen dayanıklıdır ve her zaman hafif kış korumasına ihtiyaç duyar. Bununla birlikte, kova kültürü için de uygundur, ancak daha sonra dondan korunarak kışı geçirmesi gerekir.
Süt fabrikası 'Kelebek Karışımı' 7.84 EUR Baldur'dan satın alın
